عنوان: ارزیابی عملکرد سازمان ملل متحد و سازمان امنیت و همکاری اروپا در قبال مناقشه قرهباغ
مولف: سجاد جعفری
پدیدآورنده: اندیشکدۀ روابط بینالملل
نوبت چاپ: اول/ 1401
تلفن مرکز پخش: 09125645463
قیمت: 130 هزار تومان
قطع: رقعی
تعداد صفحات: 152
اندیشکده روابط بین الملل: فروپاشي شوروي و استقلال کشورهای جدید موجب ظهور جنگها و بحرانهایی همچون جنگ قرهباغ بحران آبخازیا و اوستیا در منطقه قفقاز جنوبی شد. جنگ داخلي آذربايجان از اواخر سال ۱۹۹۱ شروع شد. موضوع مناقشه، ناحيه قرهباغ بود که در آن ارامنه سکونت داشتند و خواهان اتحاد با ارمنستان بودند. اين جنگ از سال ۱۹۹1 تا سال ۱۹۹4 ميان ارامنه ساکن در قرهباغ با پشتيباني ارمنستان از یک سو و جمهوری آذربايجان از سوی دیگر رخ داد که در نتيجه آن بيش از 40 هزار نفر کشته و بيش از ۷0۰ هزار نفر مجبور به ترک کشور شدند. از آن زمان تاکنون براي برقراري صلح دائمي در منطقه تلاشهاي زيادي شده و طرحهاي صلح مختلفي ارائه گرديده است ولي هيچ يک به نتيجه مطلوب و مورد انتظار نرسيده و وضعيت حاکم بر منطقه همچنان وضعیت «نه صلح و نه جنگ » است.
اين بحران موجب قطع روابط ديپلماتيک آذربايجان و ترکيه با ارمنستان، شرايط جديد و شکنندهاي را در فضاي منطقه قفقاز جنوبي حاکم کرده است. حضور و نقش آفريني بازيگراني نظير سازمان ملل متحد به خصوص شوراي امنيت و سازمان امنيت و همکاري اروپا و کشورهايي همچون ايران، ترکيه، روسيه، فرانسه و آمريکا در روند تحولات قرهباغ موجب شد که اين مسئله ابعاد بينالمللي و منطقهاي به خود بگيرد. بدون ترديد بايستي براي سازمان ملل متحد جايگاه رفيعي در حل و رفع اين مناقشه در نظر گرفت چرا که پس از تاسيس اين سازمان مسئوليت حفظ صلح و امنيت بين المللي طبق ماده 24 منشور ملل متحد به شوراي امنيت محول شده است. شوراي امنيت سازمان ملل متحد قطعنامههاي 822، 853، 874 و 884 و مجمع عمومي قطعنامههاي ۱۱۴/۴۸ ۲۸۵/۶۰ و ۲۴۳/۶۲ را در مورد اين مناقشه صادر کرده است. اقدامات سازمان ملل متحد در روند تحولات اين مناقشه ناکارآمد وکماثر بوده است. سازمان امنيت و همکاري اروپا از ديگر سازمانهايي است که کار خود در مورد مناقشه قرهباغ را از سال ۱۹۹۲ آغاز نمود، اين سازمان تاکنون چهار طرح را براي حل مناقشه ارائه کرده است که اين طرحها به نتيجه مطلوب نرسيدهاند، طرحهاي سازمان عبارتاند از: طرح گام به گام[1]، بستهي قراداد[2] (ايجاد گروه کاري)، طرح دولت مشترک[3] و طرح مبادله قلمروي سرزميني[4] هيچ يک از طرحها و نشستها موجب جلب رضايت طرفين نشده است و همه آنها شکست خوردهاند و طرفین درگیر هم تمایل و ارادهای برای حل مناقشه ندارند. با توجه به توضيح اوليه پيرامون مسئله پژوهش، ما به دنبال بررسي اين مسئله هستيم که چرا سازمانهاي بينالمللي درگير در مناقشه قرهباغ در حل و فصل اين بحران ناتوان بودهاند؟
[1]. Step by step
[2]. Package plan
[3]. Common state
[4]. Exchange of territory
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.