محمد هادی واعظ مهدوی، نادیا درویش

اندیشکده روابط بین الملل: با نگرش در جغرافیای تاریخ بین الملل داد و ستد و احاله از قوانین ویژه ای در عرصه بین الملل برخور دار بوده است. اغلب این معاملات توسط پول های بین المللی تحت نظارت مقامات خاص و بازیگران این عرصه بوده است و ریشه‌ی آن  به ایجاد شرکت دیجی‌کش در اواخر دهه ۹۰ توسط دیوید چاوم برمی‌گردد که  در سال ۲۰۰۸ پدیده ای به نام رمز ارزهای دیجیتال یا ارز های مجازی پا به عرصه ی  تجاری و مالی بین الملل  نهاد و در مقابل واسطه های فیزیکی مانند سکه و اوراق بانکی قد علم کرد‌ .

رمز ارزهای دیجیتال که مبنای آن صفر و یک است به عنوان (پول های غیر متمرکز دیجیتال) شناخته میشوند.  بدین معنا که مرکز مشخصی برای تولید این پول وجود ندارد. با این اوصاف  در سال ۲۰۰۹، خالق این ارز ها با نام مجازی کاربری خود اعلام داشت که

این ارزها نخستین ارزهایی خواهند بود که ملل متمدن در عین بی اعتمادی به آن میتوانند اعتماد کنند.

او همچنین خاطر نشان کرد در حین تحقق این امر مردم به اندازه ای به ارزهای مطمئن و واسطه های فعلی بی اعتماد میشوند که  در میان مبارزه های ناشی از خودخوری واسطه ها ،به اجباربه این ارز ها روی خواهند آورد.

از نگرش فنی این ارز های مجازی همان طور که از نامشان پیداست تهی از ظاهر و بدون کوچک ترین پشتوانه ای میباشندکه  ملاک ارزش آن را نمودار تقاضای بشری تعیین میکند.

ارزهای دیجیتال برای مشارکت در حفظ و بروز رسانی دفترکل بلاک چین انگیزه ای مادی را فراهم کرده اند.

با وجود عدم ماهیت دقیق ارزهای مجازی و عدم تعلق آن به  دولتی   در عرصه بین الملل  رقابت دولتها برای تسلط به رمز ارزهای دیجیتال مشهود است .

مشخصه رمز ارزهای دیجیتال:

 از آنجایی که رمز های مجازی الکترونیکی می باشند و نقطه مقابل پول های فیزیکی قرار میگیرند  و فاقد هزینه هایی چون مالیات،کارمزد، خدمات و هزینه نگهداری می باشند از منعطف ترین نوع پول بشمار می آیند.

اما با این وجود نمیتوان عدم پشتیبانی در نقل و انتقالات ارزهای مجازی، توسط مرکزی را نادیده انگاشت .

واکنش دولتها و اشخاص نسبت به رمز ارزهای دیجیتال:

باعنایت به ویژگی استخراج  نامحدود و رمز ارزهای دیجیتال و استفاده از آن در مبادلات تجاری بین الملل این گونه ارزها در راستای توسعه و شکوفایی عملیات پرداختی در سراسر جهان بهره برداری می شوند که واکنش متفاوت دولتها را در  پذیرش رمز ارزهای دیجیتال  بع همراه دارد عده ی کثیری از دولتها رمز ارزهای دیجیتال را عامل خدشه به اقتصاد ملی و پایه ی پول و ارز داخلی خود می‌دانند.

در نتیجه دولتهایی مانند جمهوری اسلامی ایران سعی در نادیده گرفتن و بی اهمیت تلقی نمودن ارزهای دیجیتال دارند تا به این طریق از ارزهای فیات و پول ملی حمایت نمایند.

اغلب نپذیرفتن این موضوع به شیوه های مختلف صورت میگیرد مانند جلوگیری از فعالیت صرافی های ارزهای دیجیتال یاغیر قانونی اعلام کردن فعالیت صرافی های کریپتوکارسنی (هرچند این شیوه بیت کوین را که ارز نامتمرکز است را در بر نمیگیرد)

ایجاد اختلال در روند انتقال تراکنش ها، جلوگیری از فعالیت و استخراج ارزهای دیجیتال، ممانعت یا اختلال در روند و ادرات و ساخت تجهیزات استخراج و جلوگیری از انتشار بلاکهای ساخته شده در کشور بر متوقف نمودن  در آمدزایی این افراد و در آخر جلوگیرز از خروج ارزهای داخلی به صورت رمز ارزهای جهانی البته لازم به ذکر است که سازندگان این روش  را پیش بینی نموده اند و بلاک های ساخته شده را با ماهواره ارسال می کنند‌

همانطور که ذکر شد دولتها در جایگاه دفاع از پول ملی و حفظ آن مخالفان سرسخت رمز ارزهای دیجیتال بوده و تا آنجا که بشود از توسعه و رشد آن جلوگیری می نمایند و استفاده از آن را برای تمام کاربران طاقت فرسا می نمایند.

بانک ها نیز که واسطه نقل و انتقالات مالی اشخاص هستند و از طریق معاملات پول ملی سود می برند از مخالفان رمز ارزهای دیجیتال می باشند .

در این میان تنها اشخاص و شرکت ها ی خصوصی غیر دولتی به حمایت از رمز ارزهای دیجیتال پرداخته اند و خواهان برقراری معامله و مبادله از طریق رمزارزهای دیجیتال می باشند، البته با مد نظر گرفتن فعالیت های چشم گیر اخیر سازمان های به نام بین المللی و دولتهای قدرتمند موافق پیروزی رمز ارزها دور از ذهن نخواهد بود.

شایان ذکر است بهتر است ایران با دارا بودن منابع ارزنده ی غنی سطوح مختلف جهان هر چه سریع تر در راستای تصویب قوانین نحوه ی استخراج و مبادلات ارزی بر بازوی اصول و قواعد بین المللی و موافق با قوانین داخی گامی موثر بردارد.