دهقان؛دبیر شورای توسعه سواحل مکران؛ براساس برنامه هفتم هر سال قرار است یک واحد درصد به اقتصاد دریا اضافه شود و در پایان پنج سال سهم آن از اقتصاد ملی 7 درصد شود و این الزاماتی دارد.
اندیشکده روابط بین الملل: ما در برنامهها اهداف خوبی مینویسیم مانند اینکه رشد اقتصاد سالی 8 درصد شود اما چگونه این محقق میشود. نیاز به این دارد که سالی 280 میلیارد دلار سرمایهگذاری شود تا رشد 8 درصدی محقق شود، اما پول نیست و در نتیجه رشد هم محقق نمیشود. بحث بعدی ظرفیت است که ما ناگزیر شدیم جایگاه خود را در اقتصاد منطقهای و زنجیره اقتصاد جهانی هم در زمینه تولید و هم در تجارت پیدا کنیم و ارتقا دهیم اگر یک بررسی انجام شود ایران از پتانسیل چهارراه حملونقل، لجستیک و هاب منطقه برخوردار است اما برخی کشورهای همسایه بخشی از این ظرفیت را از ما گرفتهاند و تنها چیزی که باقی مانده کریدور شمالی جنوبی و ساحلی در جنوب شرقی به سمت شمال غربی است که باید آن را به منصه ظهور برسانیم. بندر چابهار و کنارک و جاسک باید اباد شوند به گونهای که بتوانند کشتیهای با تناژ بالا پهلوگیری کنند و اقتصاد جدی در این سواحل شکل بگیرد. منطقه چابهار طی چهار سال آینده باید حداقل 20 میلیارد دلار سرمایهگذاری به خود جذب کند. خطوط هوایی گسترش پیدا کند و با چند پرواز در هفته نمیتوان فرودگاه آنجا را آباد کرد.
حملونقل و ترابری جادهای و ترکیبی شامل ریل و راه و هوایی باید تکمیل شود تا توسعه امکانپذیر باشد. ما میتوانیم ظرف سه سال با 9 میلیارد دلار سرمایهگذاری همه کاستیها را در منطقه مکران برطرف کنیم. بندر شهید بهشتی چابهار نیاز به 300 تا 400 میلیون دلار دارد تا تکمیل شود. فرودگاه آن باید بتوانند فرودگاه پهنپیکر در اندازه و پروتکلهای جهانی داشته باشد و منطقه باید برای سرمایهگذاران جذاب باشد. این مسئله نیاز به اراده و عزم جدی برای توسعه دارد، در فاز اول بندر شهید بهشتی سالانه «پنج تا هشت میلیون تن» ظرفیت کالا میتوان پذیرش کرد. برای این زیرساختها یک میلیارد دلار و در نهایت 1.4 میلیارد دلار سرمایه مورد نیاز است. 2.5 میلیارد دلار هم برای تکمیل کریدور شمال و جنوب و یک میلیارد دلار هم برای سواحل جنوب لازم داریم، 2 میلیارد دلار هم برای توسعه بندری مورد نیاز است و روی هم رفته 9 میلیارد دلار لازم است تا توسعه سواحل مکران انجام شود در آن صورت میتوان سالی 200 تا 300 میلیارد دلار سرمایهگذاری و ارزش افزوده را جذب کرد.
در حال حاضر جاده جاسک به بندرعباس به طول 350 کیلومتر نامناسب است و خودرو به اندازه کافی وجود ندارد اگر کسی بخواهد از بندرعباس به جاسک بیاید کرایه یک نفر 5 میلیون تومان میشود باید جاده در دسترس باشد و دو بانده شود یک بخش از جاده مانده است شترها در آن آزادانه تردد میکنند که باعث تصادف و خسارت میشوند. چهار حلقه پل در جاده احداث شده که قرار بود سال 91 و 92 این سرمایهگذاری تمام شود اما هنوز با گذشت 10 سال نیمهکار مانده استو چهار پل نیمه کاری وجود دارد که میگویند ابتدا باید جاده درست شود تا تمام کنیم. بنابراین با 9 میلیارد تومان میتوان همه این زیرساختها را تکمیل کرد. راه دیگر این است که اگر پول در کشور وجود ندارد، روزی 100 هزار بشکه نفت اختصاص دهند تا صرف زیرساخت سواحل مکران شود و بتواند پشتوانه سرمایهگذاریهای بزرگ در منطقه باشد هم برگشت سرمایه خواهد بود و هم میتوان به جای پول نفت را به سرمایهگذار داد و با پیشخور کردن این سهمیه نفت و یا گاز میتوان پروژهها را به وسیله خارجیها اجرا کرد و از محل فروش نفت و گاز زیرساختها را درست کنیم و این یک تصمیم سخت و پیچیده نیست زیرا 1.5 تا 2.5 میلیون بشکه نفت و میعانات گازی در روز مصرف میشود، اگر 100 هزار بشکه را به زیرساختهای مکران اختصاص دهیم میتوان آن را به اتمام رساند.