جایگاه محیط زیست در سازمان ملل

پرهام پوررمضان پژوهشگر مهمان اندیشکده روابط بین الملل

با آغاز قرن بیستم و یکم میلادی و فهم دقیق تر بشر از محیط زیست و نحوه های آسیب زدن به آن روز به روز وضعیت جهانی محیط زیست رو به افول می رود که بهبود این وضعیت نیازمند دخالت بیشتر سازمان ملل در موضوعات زیست محیطی می باشد.

در دهه 60 میلادی دغدغه ای به افکار سیاست مداران اضافه شدکه محیط زیست نام داشت. از طرفی کشورها در حال گذار به صنعتی شدن بودند و این انتقال از جامعه ی سنتی به مدرن پیامدهای مخاطره آمیزی را ایجاد می کرد. در آن سال ها  کشورها بیشتر به دنبال منافع اقتصادی محیط زیست بودند اما رفته رفته محیط زیست به عنوان یک گفتمان و سپس به عنوان یک دیپلماسی بین کشوری مرسوم شد اما دچار فراز و فرودهای بسیاری بود که همین مسئله دلیلی بود برای دیده شدن این موضوع مهم در اصلاح ساختاری منشور سازمان ملل متحد که هم دارای مزایا و هم معایب بود. محیط زیست یکی از عواملی است که کشورهای مختلف را در جای جای جهان در گیر می کند که می توان به موضوعات زیر اشاره کرد: نخست روند رو به رشد گازهای گلخانه ای می باشد که کشورها را به این باور رسانده که برای حل این موضوع اجماع جهانی لازم می باشد که می توان به پیمان پاریس اشاره کرد. نکته دوم را می توان اینگونه دانست که دریاها و اقیانوس ها یک دارایی مشترک در بسیاری از کشورها می باشند که وظیفه ی همه ی دولت ها این است که از این نعمت خدادای و مشترک در جهت افزایش همکاری های بین المللی استفاده کنند. و نکته سوم را اینگونه می انگاریم که در هنگام بحران های فراملیتی همچون بحران سانچی کشورهای مختلفی از زمینه های مالکیت، بیمه ،صادرات و ….دخیل در موضوع می شوند. با توجه به نکات گفته شده می توان محیط زیست را یک عامل پیوند دهنده بین دولت ها دانست . در پایان باید اشاره کرد که با آغاز قرن بیستم میلادی و فهم دقیق تر بشر از محیط زیست و نحوه های آسیب زدن به آن روز به روز وضعیت جهانی محیط زیست رو به افول می رود که بهبود این وضعیت نیازمند دخالت بیشتر سازمان ملل در موضوعات زیست محیطی می باشد.